maandag,
7.05 uur,..., 7.10 uur,..., 7.15 uur...,
driemaal de "maandagmorgend-wekker" afduwen is evenveel een ritueel als
de múm-CD, voor het slapen gaan, laten afspelen.
Geen viermaal, geen tweemaal, maar driemaal... een belangrijk detail.
De maandagversie klinkt trouwens slecht in de oren. Maar omdat het maandagmorgend is, houd ik het toch al jaren vol, om hem driemaal te laten feestvieren. Op dinsdag daarentegen kan hij zijn lusten helemaal botvieren. Zevenmaal is geen overdrijving, eerder zelfs een gemiddelde. Helaas voor de wekker, herstel ik het evenwicht op woensdag en donderdag, door brutaal uit bed te veren en me met een forse duw van het lawaai te ontdoen. Soms is hij zelfs zo onder de indruk, dat hij weigert te functioneren op vrijdagmorgen. Zelden heb ik me afgevraagd of ik het zelf was, die hem bewust de avond ervoor al reeds de mond had gesnoerd. Maar nog voor die gedachte mijn grijze hersenmassa volledig zou vergiftigen, had ik mezelf al anti-gif onder de vorm van een grote tas koffie toegediend. Weg de gedachte, focus op wat komen gaat. Koffie,.. choco..., koffie,...
...vrijdag, de wekkerloze dagen stonden alweer voor de deur en werden zonder ook maar één vraag te stellen uitgenodigd om binnen te komen. Na wat getreuzel (vrijdagnamiddag) betraden ze vol goesting de drempel, die trouwens hier en daar wat spinrag herbergt. Ondertussen liet het avondrood zich verleiden door de nacht en maakte de buurvrouw zich op om naar 'café de bospadde' te gaan, om een kaartje te leggen en een glaasje bokma te drinken....
... de buurvrouw is niet meer en 'café de bospadde' had zijn eerste faillisement al twee jaar geleden. Maar mijn "maandagmorgend-wekker" werkt nog steeds! Wat kan leven toch zo heerlijk zijn...
ave,
°Bird
Geen opmerkingen:
Een reactie posten